Libya yönetimi, eylül ayında Muammer Kaddafi’nin oğlu Seyfulislam’ın yargılanmasına başlanacağını vaat etti. Gerçi sanık henüz ellerinde değil. Kaddafi’nin oğlu, 2011 Kasım’ında isyancılar tarafından yakalanmış ve o zamandan beri Zintan kentindeki hapiste bulunuyor. Yerli yönetim, Libya hükümetinin Seyfulislam’ı başkente getirme talebini duymazlıktan geliyor. Bu durum, resmi Trablus’un acizliğinin tek örneği değil. Libya’nın bölgeleri günümüzde fiilen bağımsız yaşam sürüyor ve merkez yönetimine tabi değil.

Libya Başsavcılığı, devrik lider Muammer Kaddafi’nin oğlu Seyfulislam’ın 19 Eylül’de Trablus mahkemesinde yargılanmasına başlanacağını bildirdi. Fakat mahkemenin gerçekten de olup olmayacağı belli değil. Seyfulislam, Kasım 2011’de Zintan kenti isyancıları tarafından yakalanmıştı. O günden beri kontrol ettikleri bölgede bir cezaevinde tutuyorlar ve Trablus’taki merkezi hükümete iade etmeyi reddediyorlar.

Zintan, resmi Libya yönetimine tabi olmak istemeyen tek kent değil. Rusya’nın Libya ve Suriye halkları ile Dayanışma Komitesi Eş Başkanı Oleg Fomin, halihazırda Libya’da gerçek tek bir iktidarın olmadığı söyledi:

“Libya’nın merkez iktidara tabi olmayan farklı bölgelere bölündüğü söylenebilir. Hatta daha düşük bir düzeyde bölünmüşlük yaşanıyor. Ülkeyi aslında eşkıyalar, silahlı gruplar yönetiyor. Bu Bulundukları yerlerde kendi yasalarını dikte ediyorlar, kendi düzenini kuruyorlar. Yani merkez yönetim yok. İktidar, bu silahlı grupların elinde bulunuyor. Ve bu gruplar, kendi aralarında sürekli çatışıyor.”

En sorunlu bölgelerden biri Sirenayka eyaletidir. Bu bölgede Libya petrolünün yaklaşık yüzde 80’i üretiliyor. Ancak satışından elde edilen para, federal bütçeye girmiyor. Çünkü petrolün önemli bir kısmı yerli aşiretler ve İslamcı gruplar tarafından çalınıyor. Libya İçişleri Bakanı Muhammed Halif aş-Şeyh bu gruplarla mücadele etmeye çalıştı. Ancak çabaların boşuna olduğunu anlayınca istifa etti. Öte yandan uzmanlar, durumun gelecekte daha da kötüleşeceği tahmininde bulunuyor.

Muammer Kaddafi, Trablusgarp’taki Sirt kentinde doğmuştu. Ve Sirenayka halkı, Büyük Cemahiriye döneminde liderin kendi bölge halkına daha fazla iyilik yaptığını sanıyor, kendilerinin yoksun bırakıldığını hissediyordu. Kaddafi karşıtı gösterilerin ilk Bingazi’de başlaması tesadüf değil. Fakat devrildikten sonra Kaddafi’nin Libya’yı tek vücut olarak kenetleyen bir unsur olduğu anlaşıldı. Bu kenet ortadan kalkınca sistem dağılmaya başladı. Veniamin Popov şöyle devam etti:

“Ülke, gözler önünde yavaş yavaş dağılıyor. Zintan kentinin Seyfulislam’ı iade etmek istemediğine ilişkin haber de bunun bir göstergesi. Sirenayka’daki aşiretler üç kez, Arapça Barka olarak adlandırılan bu bölgenin yari özerk veya tamamen özerk bir bölge olmasını istediklerini açıkladılar. Bölgenin kendi yasalarına sahip olmasını ve Trablus’tan bağımsız olmasını istiyorlar.”

Kaddafi’nin devrilmesi ile sonuçlanan Batılı ülkelerin operasyonun ardından bölünme tehlikesini sadece Libya yaşamıyor. Cemahiriye liderinin ordusunda Tuaregler hizmet ediyordu. Bu halk, Libya, Nijer, Burkina Faso, Fas, Cezayir ve Mali’nin sınırlarının kesiştiği yerde yaşıyor. İyi eğitilen askerler olan Tuaregler, Kaddafi’nin devrilmesinden sonra memleketleri Mali’nin kuzey kesimine geri dönerek Azavad adlı kendi devletlerini ilan ettiler. Ardından başkent Kimbuktu dahil, Azavad bölgesinde bulunan bazı kentler İslamcıların eline geçti. İsyancılar, Mali ordusunun yardımına Fransız askerlerin gelmesiyle bastırılabildi.