İslam dini ve bu dinin öğretmenleri olan Enbiya ve Ehlibeyt imamları iman esaslı olarak önce inançlı kalplerde kurduğu birlik ve beraberliği, aile ve topluma yayarak hayatın her alanına taşımıştır. Zaten inancı bir, ibadetleri bir, davranışları bir olan toplumlarda, birlik kendiliğinden oluşur. Çünkü din kadar akıl ve vicdan da birlik ve beraberlik ister. Çünkü birlik ve beraberlik güç demektir, kazanç demektir, barış ve huzur demektir, mutluluk demektir. 

 

     Günümüz dünyasında İslam dini ve Müslümanların azılı müanitleri olan emperyalizm ve siyonizm madde alanlarında kendilerini geliştirmek ve ilerlemek için her türlü vesileyi mubah kabul etmiş ve bu uğurda türlü türlü cinayetlerden geri kalmamışlardır. Bunlar her geçen gün siyasî, iktisadî, askerî alanlarda birliklerle güç kazanırken, Müslümanların inançlarına aykırı ideoloji ve sistemler içinde kalbî birliklerini, mezhepçi bağnazlıkla, ırkçı anlayışlarla coğrafî birliklerini parçalanmış ve bölünmüş görmek içler acısıdır, ardır ve vicdanı ölmeyenler için adeta işkencedir. Oysa dinimiz bir, kitabımız bir, kıblemiz bir, Peygamberimiz bir olduğundan dolayı yüreklerimiz ve saflarımız da bir olmalıdır. İslam dünyası bu ayrışmadan, kutuplaşmadan bir an evvel kurtulmalı ve her konuda olması gerektiği gibi, özellikle birlik konusunda iman ve vicdan değerlerine göre hareket etmelidir. Bu vahim halimizden ve kardeşlerimize yapılan zulümlere duyarsızlık ve sessizlik kokuşmuşluğundan bir an evvel sıyrılmalı, dün olduğu gibi yine insanlığa bu konuda da örnek olmalıyız.

 

    Birliğin, maneviyatın, insan gibi insaf ve adalet ile sülh içerisinde yaşamanın, bireysel ve kitlesel tekâmülün önündeki en büyük engel, cehalet, nefs, rant sağlama, çıkar elde etme ve insanlardan nemalanmadır. İşte bu şeytani sıfatlar sebebiyle birlikler tefrikaya, kardeşlikler düşmanlığa, zenginlikler fakirliğe, özgürlükler köleliğe dönüşüyor ve Müslümanlardan birçokları ne yazık ki imanın kıymetini, kardeşliğin faziletini, birliğin dirlik ve esenlik oluşunu bilemiyor. Bir yerde kutuplaşma, nefret, kin, tefrika varsa, orada -kimse kusura bakmasın, takva ayakları da yapmasın- yukarıda zikrettiğimiz şeytani sıfatlar muhakkak vardır demektir. Nefse tutsak ve şeytana köle olmaktan kaynaklanan kıskançlık, kibir, kin, inat, taassup, bağnazlık, kendini beğenmişlik, şahsi çıkar, mal, makam sevdası çoklarının gözlerini kör etmiş, kendilerinden başkasını görmüyorlar/göremiyorlar, kardeşlerinin hayırlı işlerini takviye ve takdir etmiyorlar. Sadece bizim gibi düşünmüyorlar yahut kendi safımızda bulunmuyorlar diye her türlü dedikoduları, koğuculukları, kusur araştırmaları, yalan, dolanları, iftira, hakaret ve dışlamaları caiz görüyoruz ve böylelikle bizlerle aynı inançları paylaşan kardeşlerimizi kaçırıyor, kaçırmakla kalmıyor kendimizden nefret ettiriyoruz ve kazanılamayacak gereksiz tartışmalarla enerjimizi boşa harcıyoruz. Oysa kaynaklarımıza susayan emperyalizm ve siyonizm, bizi bölüp parçalamak ve bu parçaların da bir araya gelmemesi için ne oyunlar sergiliyor, ne tuzaklar hazırlıyorlar.

 

    Bu hastalıklardan ve ameliyat masasında kan kaybeden bir hasta konumunda olan İslam dünyasının bu sancılardan kurtulmasının yolu cehaletten kurtulma ve nefis tezkiyesi, yani Kuran'ı, dini, inanç değerlerini, tarihimizi iyi bilme, kardeşlik hak ve hukukunu gözetme, mezhep taassubu ve bağnazlığından kaynaklanan her türlü hakaretten, ayırımcılıktan, ırkçılıktan, tefrikalaşmaktan uzaklaşma, bir cahilin yada kendini bilmezin bir sözünü bir ekole, bir topluma, bir mektebe mal etmemek, faydasız münakaşalardan kaçmak ve birlik uğrunda sabırla çalışmak, gayret etmekle gerçekleşir ancak. İnsanın en büyük düşmanı kendi nefsidir. İçteki düşman yok edilmeden dıştaki düşmana galip gelmek mümkün değildir. İçteki düşman ile barışık olanlar kardeşleri arasına tefrika ve hüsranlar sokar, bunun yanında bir de cehalet oldu mu toplumda tahrip etkisi daha fazla olur. Bu zararlı noktada olmak istemeyen her Müslüman önce dinimizi iyi öğrenmeli, öğrendiklerini uygulaması için de nefis tezkiyesini gerçekleştirmelidir. Aksi takdirde salt öğrenmek yeterli olmayacağı gibi daha da zararlı olacaktır. 

Selam ve Dua ile…