ABNA- Bu bahar senaryolarının gerçekleşmesi için son lider olan Esad’ın devrilmesi planı aşamasında bizim gibi “durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak” diye bağıranlara, satılık medya ‘diktatör yanlısı’ diye çamur attı.
İnsanları sokağa döktüler. Komşu ülkelerin yöneticilerine hakaretler yağdırdılar, küfrettirdiler. Basireti bağlanmış Müslümanlar kuzu kuzu bu propagandaların esiri oldu.
Sonuçta ‘durun kalabalıklar’ diyenler haklı çıktı.
Arap Baharı filan gelmedi.
Aksine Suriye’ye düşen ateş, Irak’a da bulaştı. Musul ve çevresi düştü. Yüz binlerce insan evinden barkından oldu. Türkiye’den destek alarak palazlanan kafa kesiciler, tecavüzcüler, işkenceciler, katiller, caniler insanlığın başına bela oldu.
Hüsnü Mahalli mültecilerin dramını çok güzel özetlemiş yazısında: “Şimdi gelin her gün onlarca kez duyduğunuz ya da okuduğunuz kuru cümlelerin dışına çıkarak mültecilerin nasıl yaşadığını düşünelim. Sıcak bir örnek olarak IŞİD’ten kaçanlar… Çoğunluğu kadın ve çocuk olan yaklaşık iki milyon insan şu anda çadırlarda, barakalarda, terk edilmiş bina, okul ve evlerde ya da açık alanlarda kendi olanakları ile oluşturdukları gölgeliklerde yaşıyorlar.
Tabi buna yaşamak denirse! Şimdi kendinizi 10 dakikalığına o insanların yerine koyun. Özellikle kadınlar. Normal koşullarda bile yaşamın tüm yükünü taşıyan kadınlar. Bakmak zorunda oldukları 3-4 çocuk ve yaşlı anne-babaları… Sıcaklık ortalama 45 derece. Serinleme olanağı hiç yok çünkü elektrik ve su yok. Başta tuvalet olmak üzere insani tüm ihtiyaçlarınızı çok zor koşullarda karşılayabilirsiniz. Bazılarını da hiç… Yeme ve içme olanakları çok kısıtlı. Hastalanırsanız perişan olursunuz. Korku ve tedirginlik yegâne duygu. Her an ruh hastası IŞİD’çiler gelip öldürebilir, kaçırıp tecavüz edebilir, cihat nikâhı ile kendilerine eş alabilir ya da köle pazarlarında sizi satabilirler. IŞİD’i IŞİD yapanlar, hâlâ ona terörist diyemeyenler ve IŞİD’e göbekten bağlı olanlar gelir sizi satın alıp kendilerine dördüncü eş yapabilir. Tıpkı bölge ülkelerindeki Suriyeli göçmenlerin 14-15 yaşlarındaki kızlarını ya da genç yaşta dul kalan kadınlarını bin dolara satın alan Körfez’in yaşlı erkekleri gibi.” (Hüsnü Mahalli, Yurt Gazetesi, 1 Ağustos 2014)
Gerçek bir bahar yaşayanlar ise bu iç savaşta esir düşen Müslüman kızları bin dolara satın alan yaşlı Arap erkekleri oldu.
Sonuçta Arap Baharı’nın geldiği nokta, diktatörleri devireceğim diye yola çıkanların, kafa kesen tecavüzcülerin devlet sahibi olduğu bir zemini yaratmak oldu.
Aslında böyle bir özlemleri vardı belki de. Bugün “onların” diktatör dedikleri Esad, ülkesini işgal ve kuşatılmışlıktan kurtarmak ve insan haklarına saygılı bir rejim oluşturmak için son hamleleri yaparken, “onlar” demokratik diktatörlüklerini tesis ettiler.
Esad, kendi ülkesinin kadınlarının namusunu korumak için savaşırken, ‘onlar’ Müslüman kadınların namusunun satıldığı bir coğrafya tesis ettiler.
Onlardan aldıkları silahlarlarla kabadayılık yapan katiller ise bu tabloyu “bravo İslam âleminin lideri!” diye alkışlıyorlar.
Muharrem Bayraktar
