1-   PEYGAMBER (S)’İN VEFALI DOSTU EBU TALİB VE HAMZA

  Hicretin ücüncü yilinda meydana gelen Uhud savasinda Hz. Peygamber (s)’in yigit amcasi Hz. Hamza , büyük bir cesaret ve fedakarlikla düsman saflarindan otuz kisiyi öldürdükten sonra sehadete kavustu. Peygamber (s)’in yaranlari arasinda Hz.Ali (a) disinda hic kimse Hamza gibi düsmanin basini ezmemistir. Hz.Alli (a) iki kilicla savasiyor ve söyle haykiriyordu: “Ena esedullahi” Ben Allah’in arslaniyim”(*)

  Uhud savasi aninda gaybdan bir münadinin söyle haykirdigini nakledilir:

  “Zülfikar gibi kilic, Ali gibi genc yoktur ve ne zaman ölenler üzerine aglamak isterseniz vefadar ve vefadarin kardesi icin aglayin.”(**)

  Bu semavi sözde üc kisiden yani; Ali (a) , Hamza (a) ve Ebu Talib (a)’dan söz edilmistir. Ebu Talib Peygamber (s)’in vefadar dostu seklinde vasiflandirilmistir.

       * Bihar ul Envar c.2, s.72                         ** A’yan us Sia Yeni baski c.6, s.245

2-    PEYGAMBER (S)’İN HİMAYESI İÇİN EBU TALİB’İN İLGİNC BİR YÖNTEMİ

  Peygamber (s)’in amcalarindan Ebu Leheb islamin yayilmasinin önünde büyük bir engeldi. O, Peygamber (s)’in islerini baltalar ve sabote ederdi. Ne var ki akrabalik nedeniyle Peygamber (s)’in katledilmesine mani olurdu.

  Bir gün Kureysliler bir entrika düzenlediler: Belirlenen bir gün Ümmü Cemil (Ebu Leheb’in esi) Ebu Leheb’i evde tutacak, bu arada Kureysliler Ebu Leheb’den habersiz Peygamber (s)’i katledeceklerdi.

  Ümmü Cemil isbirligi sözü verdi. Kararlastirilan gün geldi. Ümmü Cemil o gün evin kapisini sikica kilitledi ve evin icinde kocasini oyaladi. Cok sayida konudan bahsederek Ebu Leheb’in evin disindaki gelismelerden habersiz olmasina gayret etti.

  Ebu Talib olaydan haberdar oldu ve iyi bir care düsünmeye basladi. Sonunda  ilginc bir care tespit etti. Oglu Ali (a)’a söyle dedi: “Amcan Ebu Leheb’in evine git, eger kapi kapaliysa onlari kapiyi acincaya kadar cal. Eger onlar yine acmazlarsa kapiyi kirarak ac ve Ebu Leheb’i bularak ona babam sana söyle dedi de:” Bir insanin senin gibi kavminin reisi olan bir amcasi olursa o kisi hic zelil olamaz.”

  Ali (a) Ebu Leheb’in evine gitti. Kapiyi acmadilar. Kapiyi zorladi ve kirarak acti.Ebu Leheb’e ulasti ve yukaridaki sözü söyledi. Ebu Leheb “Baban dogru söylemistir, peki ne oldu  (bir sey mi var? ) “Hz.Ali (a) düsmanin Ebu Leheb’den habersiz Peygamber (s)’i öldürmekle ilgili planlarini Ebu Lehebe acikladi.

  Ali (a) ‘in baslangicta söyledigi söz Ebu Leheb’in duygularini alt üst etmisti. Yerinden kalkti, kilicini eline aldi ve hareket etti. Ümmü Cemil onu dönderebilmek icin yolunun önünü aldi. Fakat Ebu Leheb o kadar öfkeliydi ki esi Ümmü Cemil’in suratina cok sert bir tokat atti. Ümmü Cemil’in gözü bu tokatdin tesiriyle agir yaralandi. Öyle ki onun tesiriyle daha sonra öldü.

  Ümmü Cemil kenara cekildi. Ebu Leheb heycanla ve aceleyle Kureyslilere ulasti. Kureysliler ona baktilar ve yüzündeki öfkenin eserini farkettiler.

  Ebu Leheb haykirdi: “Ben sizinle Müslüman olmamak ve islamin önünü almak icin alasma yapmistim. Fakat siz benden habersiz yegenimin katledilmesi icin entrika ceviriyorsunuz. Lat ve Uzza’ya (iki büyük put) andolsun! Eger bu planinizdan vazgecmezseniz, müslüman olacagim!”

  Onlar Ebu Leheb’in müslüman olmasinin kendilerine cok pahaliya mal olacagini gördüler. Özür dileyerek, kararlarindan pismanlik duyduklarini beyan ettiler. O zaman Ebu Leheb sakinlesti.(*)

       *Bihar ul Envar c.22, s.265,266

3-    PEYGAMBER'İN (SAA) HİMAYESİ KONUSUNDA EBU TALİB’İN FIRSATLARI DEĞERLENDİRMESİ

  Bisetin besinci yilinda müslümanlardan bir grup kendilerini düsmanin zararindan korumak icin yaklasik on bes kisi Habesistan’a hicret ettiler.(**9  Bunlar Habistan’a hicret eden ilk gruptu. Daha sonra ayni yil icerisinde yaklasik yetmis kisiden olusan ikinci bir grup Cafer bin Ebu Talib’in (Cafer –i Tayyar) baskanliginda Habesistan’a hicret ettiler.

  Birinci grup bir müddet sonra Habesistan’da , Mekke’de islamin yayildigina ve düsmanin iskencelerinin ortadan kalktigina dair haber isittiler. Onlar Mekke’ye geri döndüler fakat Mekke’nin yakinlarina ulastiklarinda duyduklari haberin asilsiz ve yalan oldugunu anladilar . Bir grup Habesistana tekrar geri döndüler. Fakat bir grupta Mekke’nin tacirlerine siginarak Mekke’ye girdiler. Mültecilerden birinin adi “Ebu Seleme” idi. Mahzumogullari kabilesinden olan Ebu Seleme de Ebu Talib’e siginarak Mekke’ye girmisti. Beni Mahzum kabilesinin fertlerinden bir grubu Ebu Talib’e itiraz ederek söyle dediler: “Sen yegenin Muhammed (s)’i himayene aldin, bir sey demedik, simdi nicin bizim ailemizden birini himayene aldin?”

  Ebu Talib cevabinda söyle dedi: “Ebu Seleme” benim kizkardesimin ogludur ve bana siginmistir. Eger kizkardesimin evladini savunmazsam, erkek kardesimin evladini (Hz.Peygamber (s)’i) da savunmamaliyim.”

  Bu esnada müşriklerle, Muhammed (s)’in ve islam’in aleyhine anlasilmasi olan Ebu Leheb kardesi Ebu Talib’i desteklemek icin ayaga kalkti. Itiraz edenlere dönerek söyle dedi:

  “Ey Kureys toplumu! Siz bu seyh’e (Ebu Talib) itirazda  cok ileri gidiyorsunuz ve sürekli onu baskilarinin kendisine siginmasindan ötürü rencide ediyorsunuz. Ya ondan elinizi cekersiniz ya da ben de ona katilir, bütün hedeflerinde onunla müttefik olurum.”

  Müşrikler Ebu Leheb’in Ebu Talib’e katilmasinin pahaliya mal olacagini gördüler.

** Taberi Tarihi c.2, s.70

Özür dileyerek Ebu Talib’e  itiraz etmekten vazgectiler. Ilginctir , Ebu Talib bu firsattan istifade ile Ebu Leheb’in duygularini tahrik ederek, onu kendi safina cekmek ve Peygamber (s)’in himayesinde onu da kendi siper arkadasi yapabilmek icin aşağıdaki dizeleri okudu:

         Bir insan Ebu Utuybe (Ebu Leheb) gibi

         Bir amcaya sahipse

         Dünyada ona zulüm ve eziyet ulasmayacaktir.

         Kabe’ye andolsun ki

         Bizim cekecegimize dair yalan söylüyorlar

         Hayir! Onu asla yalniz basina ve yardimcisiz

         Ortada birakmayacagiz.(*)

  Evet Ebu Talib cok iyi bir zamanlamayla ve ince bir zekayla Ebu Leheb’in duygularini tahrik ediyor, Peygamber (s)’in himayesi icin onun kudretinden ve nüfuzundan faydalaniyorlardi. Ebu Leheb’de bu yolla etki altinda kaliyordu.

* Siyre-i ibn-i Hisam c.2, s.10 ve11

4-    EBU TALİB’İN, ALİ (A)’A, PEYGAMBER (S)’E TABİ OLMASI İÇİN İZİN VERMESİ


  Risaletin basladigi ve ilahi vahyin nazil oldugu zaman islam Peygamberi (s) namaz kilmak icin Mescid ul Haram’a gitti. Hz.Peygamber (s) orada namaz kilarken o günlerde dokuz yasinda olan Hz.Ali (a) oradan geciyordu. Peygamber (s) önu görünce yanina cagirdi ve söyle buyurdu: “Ey Ali benim yanima gel!”

  Hz.Ali (a) lebbeyk diyerek Allah Resulünün yanina geldi. Hz.Peygamber (s) Ali (a)’a söyle buyurdu: “Ben özelde senin icin genelde bütün insanlar icin gönderilen Allah’in elcisiyim. Benim sag tarafima dur ve namaz kil”

  Ali (a) arzetti: “Ey Allah’in Resulü! İzin verirsen gidip babam Ebu Talib’den izin alayim”

  Peygamber (s) buyurdu: “Git onun iznini al, fakat o sana cok cabuk izin verecektir.”

  Ali (a) babasi Ebu Talib’in yanina gitti ve izin taleb etti. Ebu Talib Ali (a)’a söyle dedi:

  “Ey ogul! Biliyor musun Muhammed varlik alemine geldi geleli Allah’in emanetdaridir. Onun yanina git ve onu takipcisi ol. Böylelikle hidayet ve felah bulmus olursun.”

  Hz.Ali (a) Allah Resulü (s)’nün yanina gitti ve o hazretin sag tarafinda namaz kildi. Ebu Talib oradan gecerken Peygamber (s) ile oglu Ali ‘yi birlikte namaz kilarlarken gördü. Ebu Talib söyle arzetti: “Ey Muhammed! Ne yapiyorsun ?”

  Peygamber (s): “Göklerin ve yerin rabbine ibadet ediyorum. Kardesim Ali’de benim ibadet ettigim rabbime ibadet ediyor. Ben seni bir olan ve kahhar olan Allah’a ibadete davet ediyorum.”

  Ebu Talib mutluluktla tebessüm etti ve o anda aşağıdaki dizeleri söyledi:

            “Allah’a yemin ederim !  ben yasadigim sürece,

            Ölmedikce ve mezara girmedikce

            Kafirlerin tamami sana asla zarar veremezler.

            Ve ben kesinlikle bilirim ki

            Muhammed (s)’in dini yeryüzünün en hayirli dinidir.(*)

         * El Gadir c.7, s.356 ve 334  (cesitli Ehl-i sünnet  kaynaklarindan nakledilerek)

5-    ÖLÜM ANINDA EBU TALİB’E İLAHİ MÜJDE

  Abdurrahman ibn-i Kesir diyor ki: Imam Sadik (a)’a arzettim; halktan bir grubu (Ehl-i sünnet) “Ebu Talib kaynar sulu az bir ateşin icindedir’diyorlar.

  Imam Sadik (a) buyurdu: “Yalan ve iftira ediyorlar. Cebrail böyle bir konu üzerine Muhammed (s)’e nazil olmadı.” Arzettim: “Ne üzerine nazil oldu? “Buyurdular: Cebrail peygamber (s)’in yanına geldi ve söyle dedi: “Ey Muhammed” Eshab-i Kehf imanlarini gizlediler ve şirki izhar ettiler (takiyye yaptılar) Allah onlara iki sevap verdi. Cebrail Allah tarafından Ebu Talib’e cennet müjdesini vermeden Ebu Talib dünyadan gitmedi. “Sonra söyle buyurdu: “Böyle bir nisbeti Ebu Talib’e nasil verirler. Öyle ki Ebu Talib’in vefat gecesi Cebrail Peygamber (s)’e nazil oldu ve söyle dedi: “Ey Muhammed! Mekke’den dışari çık, Ebu Talib’den sonra Mekke’de senin yar ve yardımcın kalmamıştır.”(*)

* El Gadir c.7, s.356 ve 334 ( Çesitli Ehl-i sünnet kaynaklarindan nakledilerek)


6-    EBU TALİB’E VEKALETEN YAPILAN TAVAFIN NETİCESİ

 
   Davud Riggi diyor ki: Bir adamdan alacagim vardi, Imam Sadik (a)’in yanina gittim. Alacagimi tahsil edemeyecegimden korkuyordum. Olayi Imam Sadik (a) buyurdu: “Mekke’ye git Abdulmuttalib’e vekaleten Kabe’yi tavaf et ve iki rekat namaz kil. Sonra Ebu Talib’e vekaleten Kabe’yi tavaf et ve iki rekat namaz kil. Sonra da Peygamberin babasi Abdullah’a, daha sonra Amine’ye vekaleten ve Fatima binti Esed’e vekaletem Kabe’yi tavaf et ve ikiser rekat namaz kil. Daha sonra Allah’tan borclunun sana borcunu iade etmesini iste.”

  Ben bu tavsiyeyi yerine getirdim ve Bab-u Sefa’dan disari ciktim. Ansizin borcluyu orada ayakta duruyor vaziyette gördüm. O bana seslendi: EY Davud! Neredesin gel, alacagini benden al. “ Böylece alacagimi aldim.(**)

** El Gadir c.7, s.356 ve 334 ( cesitli Ehl-i sünnet kaynaklarindan nakledilerek)


EBU TALİB’İN PEYGAMBER'İN (SAA) KORUNMASINA DAİR YAKINLARINA HİTABEN YAPTIĞI İNKILABİ VASİYETİ

   Kureys müşrikleri Ebu Talib öldügü takdirde Muhammed (s)’i öldüreceklerine dair birbirleriyle anlasma yaptilar. Bu haber Ebu Talib’e ulasti. Ayni anda Hasimogullari ve müttefiklerini huzuruna davet etti ve onlara söyle dedi: “Kardesimin oglu Muhammed (s) dogru sözlü ve emin peygamberdir. Cok yüce bir makama sahiptir ve Allah katinda serefli bir mevkii vardir. Onun davetine icabet ediniz ve ona yardim etmek icin birlesin Onun düsmanlarini etkisiz hale getirin. Zira o sizin icin sonsuza dek seref ve iftihar vesilesi olacaktir.”Ardindan akrabalarinin duygularini tahrik etmek ve Peygamber (s)’e yardimci olmalarini saglamak icin su dizeleri okudu.

            Varligi hayir ve bereket vesilesi olan

            Bir peygambere yardim edilmesi konusunda

            Vasiyet ediyorum

            Oglum Ali’ye , Peygamber’in iyi amcasi Abbas’a

            Düsmanin heybetinden ve öfkesinden korkuya kapildigi

            Aslan Hamza’ya

            Ve oglum Cafer’e vasiyet ediyorum:

            Hepiniz düsman karsisinda onun mukaddesatini

            Koruyunuz ve savununuz.

            Bütün Hasimogullarina Muhammed (s)’i

            Korumalarini vasiyet ediyorum.

            Düsmana karsi savas cephelerinde atlilar hazirlasinalar

            Ve o hazrete yardim icin, hazirliklar tam olarak hazirlasinlar

            Canim ve evlatlarim size feda olsun!

            Tehlikeli ve korkulu anlarda

            Peygamber’in yaninda onun icin

            Dayanikli birer siper olunuz.

            Karanlik gecelerde isik sacan beyaz kiliclarla

            Küfrün ve sirkin karanliklarini

            Peygamberin etrafindan uzaklastirip, gideriniz.(*)

         *‘ A’yan us sia Yeni baski c.8, s.120

 
PEYGAMBER (S) VE EBU TALİB’İN İYİLİKLERİNİN TELAFİSİ

  Ebu Talib’in özverisi ve fedakarliklari o kadar genis ve göz aliciydi ki Peygamber (s) onu her firsatta yad ederdi.

  Huney’in fethinden sonra Peygamber (s) , Ali (a)’a söyle buyurdu: “Hic kimse senin gibi bana yakin degildir. Zira sen herkesten önce müslüman oldun, bana yakinligin var. Sen benim damadim, iki cihan kadinlarinin serverinin esisin. Baban Ebu Talib Kur’anin nazil oldugu zamanlarda benim icin siddetli olaylara ve SIKINTILARA tahammül etti. Ve ben onun evladina karsi , onun bunca SIkINTi ve fedakarliklarini telafi etmeyi istiyorum.”(*)

  Muaviye Peygamber (s)’in bu sözlerini dikkate alarak bir mecliste Ali (a)’in muhterem babasi Ebu Talib hakkinda söyle dedi:

   “Peygamber (s) kizi Zehra (a)’i Ali’ye olan sevgisinden dolayi onunla evlendirmedi. O Ebu Talib’in kendisine yaptigi iyilikleri telafi etmek istiyordu.”(**)

  Gerci Muaviye kendini yüksek göstermek, Peygamber (s) ile Ali (a) arasindaki sicak sevgiyi ters göstermek istiyordu. Fakat Muaviye’nin bu sözü bile Hz.Ali (a)’in muhterem babasi Ebu Talib’in halkin arasinda Peygamber (s)’e sayisiz iyilikler yaptiginin ve Peygamber  (s)’in her zaman bu iyilikleri telafi etme düsüncesinde oldugunun bir kanitidir.

         * Serh-i Nehc ul Belaga ibn-i Ebil Hadid c.9, s.174

                ** Serh-i Nehc ul Belaga ibn-i Ebil Hadid c.4, s.70


***                  ***                  ***

             Sonsiz selam ve ilahi rahmet senin üzerine olsun!

            Ey peygamber (s)’in sadik yari!

            Eb Ali (a)’in aziz babasi ! ve

            Ey ihlasli Mü’min!

            Sen islama yardim etmek icin

            Gece gündüz tanimadin , uyumadin.

            Bu kitap kücük bir takdirnamedir.

            Senin mukaddes huzuruna ihda ediyorum.

  Islam muhafizligi dersini, özveri, fekakarlik ve imani senin mektebinden ögrenmek ve senin gibi basi dik ve saadete ermis olarak ahiret yurduna dönmek ümidiyle...

         Sehadet ederim ki

         Sen degerli sulblerde pak ve pakize

         Rahimlerde bir nur idin...